Jak pokazują dane statystyczne w Polsce każdego dnia na policję zgłaszanych jest średnio 5 gwałtów. Możemy się jednak tylko domyślać, że jest to jedynie wierzchołek góry lodowej, gdyż wiele ofiar z różnych względów decyduje się ukrywać to traumatyczne doświadczenie. Powodów takiej decyzji może być wiele, często jest to strach przed oceną ze strony otoczenia czy wręcz osób bliskich, ale też obawa o to, jak ofiara zostanie potraktowana przez policjantów czy w sądzie. Nierzadko jest to także lęk przez zemstą czy groźbami ze strony gwałciciela.
Decyzja, czy zgłaszać gwałt na policje czy próbować jak najszybciej zapomnieć o całym zdarzeniu jest kwestią bardzo indywidualną i każda ofiara musi podjąć taką decyzję w zgodzie z samą sobą. Warto jednak wiedzieć, na jaką ochronę możemy liczyć już na etapie składania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.
Latem ubiegłego roku weszły w życie przepisy, które zwiększyły ochronę osób składających zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Zgodnie art. 148 § 2 k.p.k. dane dotyczące miejsca zamieszkania i miejsca pracy osoby składającej zawiadomienie o przestępstwie nie są zamieszczane w protokole przyjęcia zawiadomienia, lecz w osobnym w załączniku do tego protokołu. W praktyce oznacza to tyle, że w osobnej zamkniętej kopercie będzie znajdował się protokół z danymi adresowymi ofiary a w aktach sprawy będzie protokół, w którym adres zostanie ukryty, zamazany. Zatem ani sprawca ani nawet jego obrońca nie będzie miał do tych danych dostępu. Sprawca nie pozna zatem żadnych informacji o ofierze, za wyjątkiem jej imienia i nazwiska. Takie utajnienie danych następuje z urzędu i ofiara nie musi o to wnioskować.
Jakie jeszcze prawa ma ofiara gwałtu składając zawiadomienie na policji? Może np. odmówić składania zeznań, jeśli przesłuchującym będzie osoba płci przeciwnej czy domagać się zawiezienia do placówki medycznej celem odbycia niezbędnych badań. Samo przesłuchanie powinno odbywać się w warunkach jak najbardziej komfortowych, bez udziału osób trzecich.
Violatio Lex 